Bu yazı Melih KASAP tarafından yazılmıştır. Kaynak gösterilerek paylaşılabilir.
Bir varmış bir yokmuş derlerdi
Büyüyünce anladım.
Var olan sendin
Sensizken yok olan, ben
Sen her masalda hep güzel prensesdin
Ben; sen öpünce hayat bulan kurbağacık.
Bazen topun göle düşerdi,
Bazen de eline iğne batardı
Masal bu ya hep karşılaşırdık seninle
Bir de aramızı bozan birileri olurdu
Ama aşkımız yenerdi onları, ayıramazlardı bizi.
Sonra evlenirdik seninle, çocuklarımız olurdu
Sevda ülkesinde sevgi dolu çocuklar
Mutlu bir yaşam sürerdik.
Gökten üç elma düşerdi
Biri sana, biri bana
Biride yolu bu masaldan geçene.
Ne diyelim! biz erdik muradımıza
Siz çıkın kerevetine.
İstanbul - 25.09.2006
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder